Oι Xίλιες και Mία Γεύσεις μιας Λέξης…

Ουδείς τέλειος.

Ούτε δυστυχώς υπάρχει και ειδική σχολή για να σπουδάσουμε πώς θα γίνουμε « οι τέλειοι σύντροφοι», προτού να μπούμε σε μια σχέση. Όλοι λοιπόν κάνουμε τα λάθη μας και μαθαίνουμε απ’ αυτά – Που; -- πάνω στην πλάτη των δικών μας ανθρώπων. Αυτοί θα εισπράξουν τις επιτυχίες μας, θα πληρώσουν όμως και για τις αποτυχίες μας, δεν γίνεται αλλιώς. Όμως, τι μένει τελικά; Υπάρχει κάποια λύση;

Να σας ανακουφίσω λοιπόν: Πραγματική σημασία δεν έχει το « τι έγινε» - αυτό έτσι κι αλλιώς δεν αλλάζει-- αλλά το «τι θα γίνεται από εδώ και πέρα», γιατί ποτέ δεν είναι αργά να κάνουμε διορθωτικές κινήσεις. Τώρα βέβαια, ξέρω πως έρχεται η επόμενη ερώτηση : Πώς βρε Δώρα, θα διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις ώστε να μην εξακολουθήσουμε άθελά μας να πληγώνουμε με τα λόγια ανθρώπους που αγαπάμε;

Το ξέρω, είναι αληθινά πολύ δύσκολο το μυαλό να προλαβαίνει πάντα τη γλώσσα. Όμως, η ειλικρινής προσπάθεια είναι εκείνη που μετράει, και συνοψίζεται σε μια μόνο φράση: «Εξάσκηση στην Αυτοσυγκράτηση». Ας τη βάλουμε λοιπόν στη ζωή μας, σαν ένα παιχνίδι που θ’ αρχίσουμε να παίζουμε κόντρα στον παρορμητικό, «τσαμπουκαλή» εαυτό μας: Κάθε φορά που θα μπαίνουμε στον πειρασμό να « τα χώσουμε», ας επιχειρούμε να κοντοσταθούμε για τρία λεπτά. Τρία λεπτά δεν είναι πολλά. Είναι όμως αρκετά για να δώσουμε χρόνο στο μυαλό μας να  σκεφτεί.

Ποιος κατ’ αρχήν είναι ο στόχος μας; Αν αυτός είναι να πάρουμε αναγνώριση ή αυτά που μας αναλογούν, δεν θα μας βοηθήσει τελικά καθόλου το να σπείρουμε θύελλες και να δημιουργήσουμε κόντρες.
 

Να θυμάστε δε, ότι σε κάθε « σοβαρή διαπραγμάτευση» δεν έχει πάντα απόλυτη σημασία το ποιος έχει κάθε φορά το δίκιο και ποιος το άδικο. Ακόμα κι αν το δίκιο είναι με το δικό μας μέρος, αυτό από μόνο του δεν εξασφαλίζει ότι μ’ όποιον τρόπο κι αν πούμε αυτά που θέλουμε, θα εισακουστούν. Στην πράξη, ο λανθασμένος τρόπος που θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας, μπορεί δυστυχώς να γίνει η αιτία που θα το χάσουμε…

Παραμονεύει επίσης κι ο πειρασμός να πέσουμε στα «κλισέ του μπαμπά και της μαμάς», που στην κατάλληλη στιγμή θα μας βγουν «αυθόρμητα». Φιλική συμβουλή: Αν πράγματι, τα λόγια που σκοπεύετε να πείτε σας θυμίζουν επικινδύνως τους γονείς σας, αξίζει τον κόπο να κάνετε μια μικρή αναδρομή στο συναισθηματικό σας οικογενειακό παρελθόν: Πώς ήταν η δική τους σχέση ως ζευγάρι; Τσακώνονταν ανοιχτά; Ή μήπως φαινόντουσαν ουσιαστικά αποξενωμένοι ο ένας απ’ τον άλλον, παρά το γεγονός ότι ποτέ κανείς τους δεν μίλησε για χωρισμό; Μήπως ο ένας απ’ τους δύο ήταν έντονα καταθλιπτικός; Αν ισχύει κάτι απ’ όλα αυτά, το πρότυπο που κουβαλάτε χωρίς να το ξέρετε είναι βαριά κληρονομιά. Κι αν δεν προσέξετε, προς τις ίδιες καταστάσεις εύκολα μπορεί να παρασυρθείτε κι εσείς, επαναλαμβάνοντας αθέλητα τα δικά τους λάθη.

Να θυμάστε εξάλλου, ότι ακόμα κι αν μια  συγκεκριμένη έκφραση μπορεί σ’ εμάς τους ίδιους να μη φαίνεται διόλου προσβλητική, αυτό δεν συνεπάγεται ότι δεν θα πληγώσει κάποιον άλλο. Καθένας μας έχει το δικό του χαρακτήρα και τις δικές του ιδιαιτερότητες, κι έτσι εισπράττει τα λόγια μας διαφορετικά. Μπείτε λοιπόν πρώτα στη θέση τη δική του, για να του μιλήσετε απευθείας στη γλώσσα που καταλαβαίνει καλύτερα. Εσείς μπορείτε να το πείτε όπως θέλετε: «Διπλωματία», « Σεβασμό» ή «Ψυχολογημένη αξιολόγηση του συνομιλητή »… Το ζουμί της υπόθεσης όμως παραμένει πάντα ένα: Για να περάσει μια απόφαση την πόρτα του μυαλού όπου πρυτανεύει η λογική του καθενός, πρέπει πρώτα να έχει ανοίξει διάπλατα την πόρτα της καρδιάς του.

Τέλος, δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας να κάνει και μια γρήγορη αυτοκριτική: Μήπως πίσω απ’ τα λόγια που σκοπεύετε να πείτε κρύβονται … προθέσεις πολύ πιο ιδιοτελείς απ’ όσο θα θέλατε να παραδεχτείτε; Δε λέω, αυτή είναι μια διαδικασία που «τσούζει» στον εγωισμό, αλλά απ’ την άλλη μας γλιτώνει από λάθη που θα πληρώσουμε ακριβά.

Σας προτείνω λοιπόν να δοκιμάζετε κάθε φορά «τί γεύση» έχουν οι λέξεις που σκοπεύετε να πείτε, πριν τις αφήσετε να κυλήσουν  έξω απ’ τα χείλη σας. Και να διαλέγετε τη «συνταγή» της κουβέντας με το άλλο σας μισό, όχι με κριτήριο το ποιος πρέπει να έχει «το πάνω χέρι», αλλά με γνώμονα την καλή ποιότητα της σχέσης που ονειρεύεστε ν’ απολαμβάνετε μαζί του.